The Equalizer (2014) เรียบแต่เท่บู๊แบบผู้ดี๊ผู้ดี

The Equalizer (2014)

- ป๋า Denzel Washington บู๊ได้เท่มากค่ะ ป๋าขราา อู้ยยยยยย
- เปิดเรื่องมาได้มีชั้นเชิงมาก ดูดีเหมือนจะมีสาระชีวิต

- ต้นเรื่องจะยังเฉื่อยๆอยู่ เมื่อไหร่จะบู๊ซักทีอ่ะป๋า!

- เส้นเรื่องแกร่ง ไม่ง่อยมาก ยังมีปูสตอรี่ ยังเมคเซนส์ได้อยู่ 
- โคตรชอบเลยบู๊แล้วจับเวลาเนี่ย 
- ไทล์อินนาฬิกา และ Sony แบบเปิดเผยและจริงใจดี...
- อิหนูโคลอี้จะแสดงเป็นสาวขนาดไหนก็ยังดูเด็กอยู่ดี 
- ชอบมากครบเครื่อง ไม่ได้แอคชั่นกระโหลกกะลา 
- กำกับมุมภาพสวย 
- ชอบโทนเรื่อง การเล่าเรื่อง 
- Marton Csokas เป็นตัวร้ายได้ดุดันมาก มีพลัง 
- พระเอกเก่งฉลาด ไม่มีพลาด โอเคปร้ะ? โอเคเลย ชอบจุดนี้ 
- ความไม่แตกได้ไงวะ?
- มันก็มีช่วงที่เนื่อยๆ เหมือนกัน
- ตัวบอสง่อยไปอีก แต่ไม่เป็นไรเพราะเฮีย Marton ก็แน่นแล้ว 
- เป็นอะไรที่เรียบ แต่ น่าจดจำ 
- ชอบเพลงประกอบ Eminem Ft. Sia - Guts Over Fear
- ต้องแคร์กับความเว่อวังของพระเอกมั้ย ก็นี่มันหนังแอคชั่น 
- หนังเน้นความเท่และฮีโร้ววววฮีโร่แบบจงใจมาก 
- โดยรวมแล้วก็บันเทิงและสะใจและคูลอยู่ 7/10 

Marton Csokas : ยังจำพี่ได้มั้ย พี่ไงเคเลบอร์นอ่ะจ่ะสาวๆ 

Seventh Son (2014) บุตรชายของเซเว่นอีเลฟเว่น

Seventh Son (2014)

- ความดีงามของหนังเรื่องนี้คือ พระเอก จูลีแอนมัวร์ และเอฟเฟกต์ 

- บทง่อยมาก จะบ้าตาย

- มันหนังแฟนตาซีเด็กเล่น อย่าไปหาอะไรกับคำว่าเมคเซนส์ 

- ปูพื้นตัวร้ายมาอย่างอลังการณ์เว่อวังมาก สุดท้าย...อนาถ...

- จอน สโนว์ผู้ไม่รู้อะไรเลย 

- พระเอกตอนเล่นดอเรียนเกรย์หล่อกว่าตอนที่เป็นอิลูกคนที่เจ็ดอีก

- เรื่องนี้อิตาพระเอกไร้เสน่ห์มาก คือหล่ออะรู้ว่าหล่อ

- นางเอกก็เฉยๆ 

- ปู่ที่สอนเวทย์นี่ก็แบบบางช่วงแอบรำคาญ

- มุขตลก ที่มัน หื้ม ตลกแล้วเหรอ /มองบน

- เอฟเฟกต์แปลงร่าง ร่ายเวทย์อะไรนี่ก็ดีอะ

- สมุนราชินีนี่แต่ละตัวดูมีสตอรี่มาก ดูมีอะไร ออกแบบมาดี

- แต่ก็แบบบบบบ เห้ออออออ บทง่อยนั่นแหละ

- ไร้ซึ่งความตื่นตาตื่นใจ

- อะไรคือราชินีอยู่ๆ ก็มาแพ้อิแม่นางเอก และอยู่ๆก็มาง่อยตายง่ายดายมาก

- ยอมรับว่ารอคอยมานาน ยิงทีเซอร์ตั้งแต่ 2013 ฉาย 2015

- ภาคต่อไม่ต้องมีแล้วนะ จบแค่ภาคนี้เถอะ 5/10 

ทำภาคแยกชีวิตแม่มดบิชๆของขุ่นแม่จูลีแอนมัวร์มาที 

ขุ่นแม่แปลงเป็นมังกรแซ่บมาก สวยปังมาก 

Side Effects (2013) จิต/แพทย์/ยา/หุ้น

Side Effects (2013)

- โดนทีเซอร์หลอกแบบเต็มๆ 

- หักเหลี่ยมเฉือนมุมกันได้แบบพลิกนะ เงิบอยู่

- อย่าไปอ่านสปอยมาก่อนดู จะไม่ลุ้น

.

.

.

.

(ใช่และบล็อกนี้ชอบหลุดสปอยแน่น่อน)

.

.

.

.

- ช่วงแรกเอื่อยๆหน่อย พอผ่านไปได้จะเข้มข้น

- รวมดาราแม่เหล็กทั้งนั้น ไม่ว่าจะพี่จู๊ด แชนนิงเททัม ป้าแคทเธอรีนซีต้าโจนส์ 

- นางเอกนี่มันอิสาวรอยสักมังกรจริงๆหรือเนี่ยยยยยยยยยยย

- รูนีย์มาร่าเรื่องนี้น่ารักเมิกๆเลย ถึงจะแบบจิตๆก็ตาม

- ก็ดูเป็นผู้เป็นคนมากกว่าเรื่องเกิร์ลวิทแทททูดราก้อนแน่นอน 

- เหมือนจะตีแผ่วงการแพทย์และยา แต่ไม่ใช่จ้าาาาา โน้วๆๆคุณคิดผิด 

- นางเอกเรื่องนี้ดอกกว่าเอมี่ดันส์กอนเกิร์ลแน่นอน 

- เพียงแต่กอนเกิร์ลนิคดันส์มันง่อยไง แต่อันนี้คู่ปรับสูสี 

- เข้าใจให้รูนีย์มาร่ามาเล่น เออหน้านางได้จริงๆนะ เหมาะกับบทแบบนี้มาก

- พี่จู๊ดลอว์ต้องพึ่งสเวนสันแล้วจริงๆนะน้องว่า ถ้าผมกระจุกนั้นหลุดออกนี่แมนจูแน่นๆ 

- พี่จู๊ดเล่นดี๊ดี เล่นเป็นจิตแพทย์ได้เรียลและก็ดูฉลาด

- แต่ทำไมรู้สึกบทพี่จู๊ดนี่มันกวนทินๆนะ....

- สังคมที่เอะอะ อะไรก็เทคยา เทคยา 

- แคทเธอรีนซีต้าโจนส์ทำให้บทจิตแพทย์สาวนี่มันเซ็กซี่ลึกลับขึ้นมาจริงๆ

- พี่จู๊ดก็เข้าใจแหย่นะ แหย่อีกฝ่ายให้อีกฝ่าย สร้างสถานการณ์ขึ้นมา 

- นางเอกและคู่ชู้(??) ก็ฉลาดนะจ้ะ แต่แค่มาพลาดนิดเดียว นิดเดียวจริงๆ

- การไม่เชื่อใจกันเป็นหายนะดีๆนี่เอง 

- แต่ในสถานการณ์แบบนั้นทุกคนก็ต้องเอาตัวรอด

- นางเอกคือดอกที่สุด แต่ดอกกว่านางเอกคือพี่จู๊ด 

- ถ้านางเอกนางไม่เผยไต๋ตั้งแต่แรก นี่ว่าพี่จู๊ดคงเล่นยาก 

- สอนว่า ถ้าไม่ได้มาจากปากคนของเราจริงๆก็อย่าไปเชื่อนะจ้ะ

- สรุปว่านางเอก นางรักตัวเอง ใช้ผลประโยชน์จากคนที่รักนาง

- สุดท้ายก็ ได้จิตสมใจแล้วนะหล่อน 

- 7.5/10 สำหรับเอาเรื่องจิตๆมาวางแผน

- รูนีย์มาร่าได้กับคนแก่มากี่เรื่องแล้ว ? 

- ตั้งแต่ The Girl with the Dragon Tattoo , Her แล้วก็เรื่องนี้แหละ 

- ล่าสุดปี2015นี้ก็มีหนัง Carol ที่ได้กับหม่ามี๊เคทนะจ้ะ 

รูนีย์ มาร่าเรื่องนี้นางน่ารักก ดูบอบบาง น่าทะลุถนอม(??)

พี่จู๊ดลอว์ กับกระจุกผมย่อมนั้น

 

John Wick (2014) สมาคมคนรักหมาของพี่จอห์นวิค

John Wick (2014)

- หมาตัวเดียว พังทั้งเรื่อง 

- อิตาจอนวิค สรุปแกจะเก่งหรืออะไรยังไง

- ตอนแรกโดนดักตบสลบเบลออย่างง่ายดาย

- หลังจากโดนพวกอ่อนกระทืบแล้ว สกิลความเก่งก็พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว

- ชอบการกำกับภาพของเรื่องนี้นะจ้ะ 

- เพลงที่เปิดในผับมันส์มว๊ากกกกกกกกกกกกกส์ส์ส์ 

- สิ่งดีงามทั้งปวงของเรื่องนี้คือ ฉากยิงกัน 

- ชอบอ้ะ ยิงแบบเออมึงตายนะ ไม่ต้องเยอะ ดูเรียล

- พยายามจะแหวกแนวสูตรสำเร็จของหนังแอคชั่น 

- เกือบละ เกือบทำได้แล้ว แต่ก็ยังติดอยู่ 

- สู้กันกลางสายฝนจ้า หมัดต่อหมัดหลังๆตัวร้ายแม้งชักมีด 

- ไม่ต้องคำนึงถึงศักดิ์ศรีนี่จะแบบ ยิงเปรี้ยงเดียวจบล่ะเนี่ย 

- สไนเปอร์กรีนก็อบลินมาอย่างเม๊พเมพ อ่าว เฮ้ย ???

- โดนเขาหิ้วเอาง่ายๆเลยนะแกรรร กรีนก๊อบลินนน 

- แล้วก็เพิ่งจะมาไฟท์ ทำไมปู่ไม่ไฟท์ตั้งแต่มันล็อกตัวแล้ววว โอ้ยย

- หลายเรื่องบางเรื่องมันก็ไม่เมคเซนส์เอาซะเลย 

- ธีออน เกรย์จอย โผล่มาเรื่องนี้ยังคงคอนเซ็ปน่ากระทืบเหมือนเดิม ประทับใจ

- ซีนอ่างในผับ จะยิงก็ไม่ยิงตั้งแต่แรก ปล่อยหลุดไปอิ๊กกก ทำม้ายยยย

- สูตรสำเร็จของหนังแอคชั่น คือ อิตัวร้ายแม้งรอดง่าย ตายยาก

- อีกอันคือ พระเอกโดนจับแล้วหนีได้ตลอด ทำไมตัวร้ายมันไม่ฆ่าพระเอกตั้งแต่แรกละว้า

- อินังผู้หญิงสายโหดบทจะหมดค่าตัวแล้วก็หมด เอ้า 

- จอนวิคคือความลับของโลกใบนี้ มีอิทธิพลเยี่ยงกว่าเจ้าพ่อ เหยด 

- คีอานูรีฟใช้เจลแต่งผมหมดไปกี่กระปุก 

- พนักงานโรงแรมเท่มาก นิ่งๆแต่ดูมีพลัง มีอะไรแน่ๆ 

- สุดท้าย อย่าไปเอาอะไรกับหนังแอคชั่นมาก เค้าขายแอคชั่นย่ะะะะ 

- อย่าไปเอาอะไรกับความสมเหตุสมผล 

- ไม่อยากจะพูดเลยว่าชอบ The Equalizer มากกว่า 

- ดูเอาสะใจให้ 7/10 

ผมเฮียจอห์นวิคมันแผล่บเรียบแปล้มาก หล่อลื่นจริงๆข่ะ 

Blue Jasmine (2013) นั่งดูชีวิตประสาทๆของยัยจัสมิน

Blue Jasmine (2013)

- ภาพยนตร์ที่ส่งให้หม่ามี๊เคท แบลนเชตต์คว้าออสการ์ ปี 2013

- และเลาก็เพิ่งได้มานั่งดูในปี 2015...

- จริงๆก็ว่าจะดูนานแล้ว ตั้งแต่กระแสเต็งๆมา...

- ชั่วโมงกว่ากับการนั่งดูชีวิตของอิป้าประสาทแดก

- จะเรียกว่าป้าก็แคลงใจ เพราะหม่ามี๊เคทนั้นสวยอลังเกินอายุ(เอ๊ะ...)

- จะว่าหม่ามี๊เคทแก่ขึ้นก็กระดาก คือตั้งแต่เห็นมามี๊ก็แก่แบบนี้อยู่แล้ว

- ดูจบจะรู้เลยว่าทำไมมี๊เคทถึงคว้าออสการ์มาได้

- คือดี หม่ามี๊เคทคือความดีที่ผลักบทให้จัสมินนางมีมิติ 

- คนแก่บ้าอะไรแก่แล้วสวยขนาดนี้ ยิ่งแก่ยิ่งสวย (ชมจากใจ)

- เข้าเรื่องเถอะ

- จัสมินนางโดนสามีเปซะ จนเคยตัว 

- พอล้มครืน นางก็เลยเสียศูนย์ไปเลย

- นางมีความประสาทแดกแบบนี้มาตั้งแต่ใช้ชีวิตรวยแล้วแหละ

- ตีแผ่สังคมคนรวยที่ไร้ซึ่งความจริงใจ เห็นแก่ผลประโยชน์

- จริงๆทุกคนมันก็เห็นแก่ตัวและผลประโยชน์นั้นแหละ 

- เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่า สันดานคนมันเปลี่ยนยากอะนะจ้ะ 

- น้องสาวจัสมิน สุดท้ายก็สุขแบบกากๆ (ตามที่จัสมินนางว่า)

- คือสุดท้ายแล้วยังไงคนเราก็ย่อมเลือกอะไรที่เราเคยชิน 

- จัสมินนางเกือบจะชีวิตดีขึ้นมาละ ถ้านางไม่ตอแหลมและความไม่แตก

- คนที่เกือบได้จะเป็นสามีนาง คนนั้น เห็นได้เลยว่า ไม่จริงใจ

- คือพอรู้ความจริงก็ถอยเลย ถ้ารักจริงคงยอมรับได้ซิ

- เอ๊ะ เรื่องนี้มันมีคนจริงใจมั้งมั้ยวะ 

- นึกไม่ออกว่าถ้าคนอื่นมาแสดงจะเป็นยังไง จัสมินนี่ถูกจัดอยู่ในผู้หญิงสวยและโง่

- เงินและความสบายมันบดบังไปโหม๊ดดดดดดดดดดดดด

- ออร่าของหม่ามี๊เคทที่ส่งให้กับจัสมินทำให้ดูแตกต่างกับคนธรรมดา 

- ขนาดถังแตก แล้วก็ยังดูดี 

- จะเกลียดก็เกลียดไม่สุด เหม็นไม่สุด ทั้งหมั้นไส้ ทั้งสงสารทั้งสมเพช 

- จะด่าก็ด่านางไม่สุด

- เป็นอะไรที่เรียลมาก คนดูสัมผัสได้ถึงว่าอินี่อารมณ์แบบไหน ประสาทแล้วนะ บ้าแล้ว

- หม่ามี๊เคท เอาอยู่จริงๆ 

- คนที่จมไม่ลงมันก็มีอยู่จริงๆ รวยสบายขั้นสูงสุดขนาดนั้น 

- อิจัสมินนี่มันทำตัวเองจริงๆ 

- อย่างน้อยนางก็เดินหน้าต่อไป โดยไม่ทำอะไรโง่ๆ เช่นฆ่าตัวตายเหมือนสามี 

- เลาจะเห็นความเรียลในคนจนและคนรวย 

- อ่อ เรื่องนี้เป็นหนังที่พูดและพูดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆตามสไตล์ของวู้ดดี้อัลเลน

- สำหรับเลาแน่นอน ว่าเรื่องนี้ไม่น่าเบื่อ 

- ดูจบแล้วก็ยังเก็บมาคิด 

- ตอนจบแม้งโคตรอิมแพค

- 8/10 สำหรับหม่ามี๊เคท 

ซีนนี้คือปังมาก ขุ่นแม่สวยสุดๆ

(สายตาเริ่มประสาทแดกแล้วเล็กน้อย)

Into the Woods (2015) ร้องรำทำเพลงไปในป่าแบบเพี้ยนๆ

Into the Woods (2015) 

- ต้องทำความเข้าใจก่อนว่าเป็นภาพยนตร์ประเภทมิวสิคเคิล ดังนั้นร้อง ร้องและร้องทั้งเรื่องนะจ้ะ

- เรื่องนี้คนที่ไม่ชอบก็คือไม่ชอบไปเลย คนที่โอเคก็จะโอเค แบบเอออลังว่ะไรงี้ 

- บางซีนแอบรำคาญมาก เป็นรู้นะว่าร้องมิวสิคเคิล แต่ก็แบบ มันก็ฟีลแอบรำคาญเล็กๆถึงมาก

- คิดว่าร้องเพลงได้ไม่ถึงมันก็เลยรำคาญ เพราะบางท่อนนี่ก็ไม่ได้ไพเราะ 

- อยากให้ดิสนีย์สมัยนี้ได้กลับมาดูดิสนีย์คลาสสิคมาก ร้องเพลงทีปังมาก ไร้ซึ่งความขัดใจ

- คะแนนในเว็บมะเขือนี่ได้สูงเชียว แต่มาดูIMDBแล้วก็เป็นคะแนนกลางๆ

- นักวิจารณ์คงชอบคงเข้าถึง แต่มันคงไม่แมสกับคนทั่วไป 

- ก่อนเรื่องนี้จะเข้าโรง คิดว่าคะแนนในIMDBต้อง7+แน่ๆ ทีเซอร์นี้แบบแววมาปังมาก

- เนื้อเรื่องมั่วมาก เข้าใจว่าโยงหลายเทพนิยาย แต่มันก็ไร้ซึ่งความผูกพันกัน

- อิหนูน้อยหมวกแดงนี่มันเด็กเปรตชัดๆ 

- ป๋าเดปป์น่ารักมาก มีหูมีหาง อรุ้งค์ๆๆๆๆๆๆๆ 

- เอมิลี่ บลันท์สวยกว่าอิซินเดอเรลล่า 

- อิแม่เลี้ยงกะลูกเลี้ยงนี่คนไหนเป็นแม่เป็นลูกฟร่ะ หน้าแก่พอกัน 

- ราพันเซลตัวอย่างของเด็กแร่ด แล้วหล่อนก็จบแบบงงๆ 

- เมอรีล สตีฟคือความดีงามในเรื่องนี้

- ทำไมเรื่องนี้คริสไพน์ไม่หล่อ...

- เจ้าชายองค์น้องแซ่บมาก ทรงพระแต่งตัวได้ร็อคมาก 

- เรื่องนี้ไม่มีเจ้าชายหรอก มีแต่ นักร้องลูกทุ่งกับชาวร็อค

- ชอบตอนต้นของเรื่อง โดยเฉพาะฉากเปิดเรื่อง 

- นอกนั้นเอาไปเก็บซะ ขาดๆเกินๆ 

- คติสอนใจก็โอเคนะเธอว์ จิกกัดในหลายประเด็น และพยายามตลกร้าย 

- ประเด็นหลักๆคงเกี่ยวกับ พ่อแม่ลูก หนังเน้นมาก 

- คือสอนทั้ง คนที่เป็น พ่อ และ แม่ และ ลูก 

- ชอบประเด็นของเจ้าชายชาร์มมิ่ง 'ถูกสอนมาให้โปรยเสน่ห์ไม่ใช่จริงใจ' วรั้ยยย 

- จริงๆหนังมันดีนะเธอว์ เลาอาจดูไม่ถึงเอง 

- ส่วนตัวให้ 6/10

- จบเถอะ 

ชอบโปสเตอร์คาแรคเตอร์

เห็นแล้ว นึกถึง Interview Magazine แว่บขึ้นมาเลย